Συναδέλφισσες και συνάδελφοι εργαζόμενοι στο εμπόριο, απλήρωτοι εργαζόμενοι, άνεργοι, άνεργες,
την Παρασκευή 1η ΜΑΗ λέμε όχι στην εξαθλίωση, στην δουλειά με 300 ευρώ χωρίς συλλογικές συμβάσεις, εναντιωνόμαστε στην τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, στην φοροεπιδρομή που μας επιβάλλουν, στις μειώσεις μισθών, στον περιορισμό δικαιωμάτων και κοινωνικών παροχών, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης. Λέμε όχι στην κατάργηση της Κυριακής Αργίας που στόχο έχει την ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων στον κλάδο του εμπορίου, αλλά και πρόσθετα προβλήματα επιβίωσης για τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και μικρούς ΕΒΕ. Επιμένουμε στην θέση μας για όλες τις Κυριακές κλειστά και νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας. Δεν αποδεχόμαστε και δεν επικυρώνουμε κανένα μέτρο και καμιά πολιτική που στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα μας.
Την Παρασκευή 1η ΜΑΗ, τιμούμε την εργατική πρωτομαγιά, μέρα αγώνων της εργατικής τάξης, τιμούμε τις θυσίες της τάξης μας για αξιοπρεπή ζωή και εργασία με δικαιώματα και κατακτήσεις που αποκτήθηκαν με αιματηρό ανυποχώρητο αγώνα, με οργάνωση, αντοχή, επιμονή και υπομονή ενάντια στους εκμεταλλευτές της τάξης μας, που μας ήθελαν και μας θέλουν με σκυμμένο το κεφάλι, να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί και αυτοί να καρπώνονται τον πλούτο που εμείς παράγουμε.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Δεν πάει άλλο! Η κατάσταση χειροτερεύει για εμάς και τις οικογένειές μας. Στον κλάδο του εμπορίου, όπως και σε όλους τους κλάδους, παραμένει και εντείνεται η εργοδοτική επίθεση, παρά την εναλλαγή της κυβέρνησης. Η «επόμενη μέρα» είναι ίδια με την προηγούμενη. Ο αντίπαλος μας είναι ακόμα εδώ! Οι απολύσεις στον κλάδο έχουν καταντήσει καθημερινό φαινόμενο, οι ατομικές συμβάσεις, οι μειώσεις μισθών έχουν γίνει πια καθεστώς, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία κυριαρχούν.
Ήρθε η ώρα να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και να απαντήσουμε αποφασιστικά και οργανωμένα! Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε! Εκατοντάδες παραδείγματα από τον κλάδο μας, αλλά και από άλλους κλάδους αποδεικνύουν ότι, όπου οι εργαζόμενοι έκαναν πίσω με τον φόβο μην χάσουν τη δουλειά τους, δεν κέρδισαν τίποτα παραπάνω από μία θέση στην ουρά για το ταμείο ανεργίας.
Μας λένε ότι όπου οι εργαζόμενοι σήκωσαν κεφάλι απολύθηκαν. Για να δούμε όμως είναι έτσι τα πράγματα; Οι εργαζόμενοι από τις επιχειρήσεις BODYLINE, ΚΟΥ-ΚΟΥ, ΦΟΚΑ, ALEX PAK, ΣΜ ΛΑΡΙΣΑ που μέσα σε μία νύχτα βρέθηκαν στον δρόμο, ήταν επειδή σήκωσαν το κεφάλι; Ή μήπως βρέθηκαν μπροστά στις μεθοδεύσεις που είχε αποφασίσει από καιρό η εργοδοσία χωρίς να νοιαστεί για την τύχη των εργαζομένων και τις συνέπειες που θα έχει η απόλυση στην ζωή την δική τους και των οικογενειών τους;
Ας μην έχουμε αυταπάτες λοιπόν ότι το κεφάλαιο και οι υπηρέτες τους θα μας λυπηθούν. Μπροστά στην κερδοφορία τους γίνονται αδίστακτοι, δε νοιάζονται αν έχουν τα παιδία μας ψωμί, θέρμανση, υγεία και παιδεία. Ας γίνουμε κι εμείς αδίστακτοι απέναντί τους. Δεν πρέπει να μας νοιάζει ούτε ο ανταγωνισμός τους, ούτε τα κέρδη τους, που ολοένα συσσωρεύονται και σε λιγότερα χέρια. Αυτό που πρέπει να έχουμε καθαρό είναι ότι τον πλούτο τον παράγουμε εμείς. Και όσο κυριαρχούν οι μεγαλέμποροι και τα μονοπώλια, όλο και λιγότερα έρχονται στα δικά μας τα χέρια από αυτά που εμείς οι ίδιοι παράγουμε.
Αυτό θα αλλάξει μόνο με οργανωμένο, αποφασισμένο εργατικό κίνημα. Μόνο με την οργάνωση και την συσπείρωσή μας στα ταξικά σωματεία μας. Ο Σύλλογος Υπαλλήλων – Εμποροϋπαλλήλων Ν.Λάρισας αποτελεί αποκούμπι των εργαζομένων στο Νομό. Καλεί τους εργαζόμενους του κλάδου σε αντίσταση και αγώνα στους τόπους δουλειάς, προσπαθεί να οργανώσει τους εργαζόμενους στην κατεύθυνση όχι μόνο υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους, αλλά και διεκδίκησης όλο και περισσότερων που θα μας βοηθήσουν να ζούμε με αξιοπρέπεια και να μπορούμε να καλύψουμε βασικές ανάγκες που σήμερα δεν μπορούμε.
Έχουμε την δύναμη. Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά, εκεί όπου δίνουμε μάχες για να μην κοπεί το μεροκάματο, για να υπερασπιστούμε την σύμβαση και το ωράριό μας. Αν δεν μας φοβόταν τότε γιατί φτιάχνουν σωματεία που τα ελέγχει η εργοδοσία (ΣΠΡΙΝΤΕΡ, Σ/Μ ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΙΚΕΑ), για να μπορούν να υπογράφουν συμβάσεις με μειώσεις μισθών, γιατί κάθε φορά που είναι απεργία φοβίζουν τους εργαζόμενους να μην κάνουν απεργία; Γιατί χωρίς εμάς, δεν μπαίνει από μόνο του το προϊόν στο ράφι του Σούπερ Μάρκετ, χωρίς εμάς δεν μπαίνει από μόνο του το ευρώ στο ταμείο, χωρίς εμάς δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Αυτό φοβούνται. Την Τετάρτη 1η ΜΑΗ, ας κάνουμε το σύνθημα πράξη:
Αγώνας Ρήξη Ανατροπή – Ο δικός μας δρόμος χωρίς φτώχεια, ανεργία, μνημόνια!
Κανένας μόνος του! Να δώσουμε την μάχη συλλογικά και οργανωμένα!
Καμιά αναμονή. Τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να συνεχίσουμε τη διεκδίκηση για τους μισθούς, τις συλλογικές συμβάσεις, το ασφαλιστικό, για την προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους.
Διεκδικούμε:
- Κλαδική σύμβαση με βασικό μισθό 920 ευρώ, υποχρεωτικά εκτελεστέα για όλους τους εργαζόμενους.
- Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους, ωράριο εργασίας 40ωρο-8ωρο-5θήμερο.
- Κατάργηση ωρομίσθιου μερικής απασχόλησης και μετατροπή όλων αυτών των συμβάσεων σε συμβάσεις αορίστου χρόνου – νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας.
- Να μπει τέρμα στον εφιάλτη της ανεργίας! – Εδώ και τώρα: Κάλυψη ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία.
Τα αιτήματά μας απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες, δίνουν περιεχόμενο στον αγώνα για το επόμενο διάστημα.
Η οργάνωση στο σωματείο, στους τόπους δουλειάς, στον κλάδο και στις γειτονιές είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας για όλους τους εργαζόμενους. Η δύναμη μας βρίσκεται στην ενότητα της εργατικής τάξης, της συμμαχίας της με τους αυτοαπασχολούμενους, με τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία και τις γυναίκες.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου μας να δώσουν ταξική, αποφασιστική απάντηση να μην δείξουν καμία ανοχή στα παζάρια των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους που βρίσκονται σε εξέλιξη με ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ. Να μπουν μπροστά στην πάλη για την υπεράσπιση της ζωής της εργατικής – λαϊκής οικογένειας.
Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά!
|
