Το Σωματείο μας εδώ και χρόνια προσπαθεί συστηματικά να προχωρήσει τη διεκδίκηση σε ζητήματα που αφορούν το επάγγελμα μας, ακόμη και σε περιπτώσεις που η απαξίωση και η απογοήτευση έχουν αποστρατεύσει μεγάλο αριθμό συναδέλφων. Από την περίοδο της πανδημίας και του χτυπήματος των συλλογικών μας δικαιωμάτων, του εισοδήματός ως την περίοδο της ακρίβειας, της ανασφάλειας και των πολέμων που ζούμε σήμερα.
Η απόφασή μας να διεκδικήσουμε το δίκιο μας για όσο χρειαστεί έχει φέρει κάποια σημαντικά αποτελέσματα. Με την αισιοδοξία που δημιουργεί κάθε μας βήμα προχωράμε μεγαλώνοντας το μέτωπο των διεκδικήσεων μας, εντάσσοντας μέσα σε αυτό και το ίδιο μας το κοινό που ζητά την ανεμπόδιστη πρόσβαση στη Τέχνη που παράγουμε.
Ένα ακόμη βήμα η μαζική συμμετοχή στη Γενική Απεργία την Τετάρτη 17 Απρίλη στις 10:30 στην Κεντρική Πλατεία της Λάρισας. Tο Σωματείο μας αποφάσισε τη συμμετοχή στην Απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο Λάρισας στον νομό μας.
Τα εισοδήματα μας συνεχίζουν να μειώνονται σε μια περίοδο που η ακρίβεια αυξάνεται με άλματα. Όπως έλεγε κι ο Μπρεχτ «παλιά πείναγαν οι άνεργοι τώρα πεινάνε και οι εργαζόμενοι». Η Δημόσια Υγεία, Παιδεία, υπάρχει μόνο για όσους έχουν να πληρώσουν. Αντίστοιχα η φορολόγηση, άμεση και έμμεση, ληστεύει ακόμη περισσότερο το εισόδημα μας. Έχει καταργηθεί το όποιο πλαίσιο προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να μην υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις και να διαμορφώνουν τους όρους εργασίας που εξυπηρετούν τα κέρδη τους. Όπως λέει και η Υπουργός Πολιτισμού παρουσιάζοντας μία πρόσφατη έρευνα για το χώρο του Πολιτισμού «κάθε ένα ευρώ που βάζει κάποιος επενδυτής κερδίζει τέσσερα ευρώ», ενώ αντίστοιχα οι αμοιβές των εργαζομένων έχουν μειωθεί.
Όλο και περισσότεροι συνάδελφοι αγανακτούν από αυτή την κατάσταση και λένε ότι κάτι πρέπει να γίνει. Όπου διεκδικήσαμε συλλογικά στριμώξαμε εργοδοσία και κυβέρνηση. Οι φιλοκυβερνητικές και φιλοεργοδοτικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κάνουν ότι μπορούν για να μην κλιμακωθεί ενιαία ο αγώνας των εργαζομένων σε Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα δείχνοντας πόσο πραγματικά φοβούνται έναν τέτοιο αγώνα. Με έναν τέτοιο αγώνα πετύχαμε κατακτήσεις για τον κλάδο μας, γι’ αυτό και κανείς δεν μπορεί να του βάλει τα εμπόδια που επιδιώκει.
Στην Απεργιακή μάχη που έχουμε μπροστά μας θέτουμε τα εξής ζητήματα:
- Αντιτασσόμαστεστην προσπάθεια εμπλοκής της χώρας μας, την ενεργό συμμετοχή της Λάρισας σε πολέμους που γίνονται για τα συμφέροντα των μεγάλων οικονομιών του πλανήτη, εφοπλιστών και επιχειρηματικών ομίλων και όχι του λαού μας, δεν γινόμαστε συνένοχοι στο έγκλημα. Την ίδια στιγμή που η κατάσταση στην Μέση Ανατολή κλιμακώνεται επικίνδυνα στη χώρα μας ξεδιπλώνεται ένα τεράστιο κύμα ενάντια στην πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας, ένα κύμα αλληλεγγύης προς τον λαό της Παλαιστίνης, στο οποίο συμμετέχουν με διάφορους τρόπους και οι μουσικοί. Τελευταία χαρακτηριστικά παραδείγματα η πρόσφατη συναυλία στο «Κύτταρο» στην Αθήνα για οικονομική στήριξη των καλλιτεχνικών υποδομών της Παλαιστίνης με συμμετοχή δεκάδων επώνυμων καλλιτεχνών, αλλά και η αναβολή της προγραμματισμένης συναυλίας των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων υπό την αιγίδα της Πρεσβείας του Ισραήλ, ύστερα από το ξεκάθαρο μήνυμα των συναδέλφων μας πως αρνούνται να θέσουν την Τέχνη στην υπηρεσία ξεπλύματος του κράτους δολοφόνου, οι αντίστοιχες αγωνιστικές δράσεις σε Λάρισα και Καβάλα για να μην γίνουν οι χώροι πολιτισμού πλυντήριο του ΝΑΤΟ.
- Δίνουμεένα ισχυρό μήνυμα με τη συμμετοχή μας στην Απεργία σε εργοδοσία και Κυβέρνηση για τα ζητήματα που έχουμε ήδη ανοιχτά ως Σωματείο. Εντείνουμε τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε συναυλίες, για μουσικούς στην εστίαση, για φθηνότερη αεροπορική μεταφορά των μουσικών οργάνων, για την ελεύθερη παρουσίαση της δουλειάς μας στο Δημόσιο χώρο ενάντια σε αστυνομικές διώξεις και πρόστιμα.
- Δεν θα περάσει η υποβάθμιση των μουσικών σπουδών και δίνουμε μάχη γι’ αυτό.Η εξαγγελία του Πρωθυπουργού για δημιουργία Πανεπιστημίου Παραστατικών Τεχνών είναι αποτέλεσμα των πρωτόγνωρων μαζικών κινητοποιήσεων των Καλλιτεχνών και αποτελεί μια πρώτη κατάκτηση. Πρόκειται για υπερώριμη απαίτηση, επιβαλλόμενη από την εξέλιξη των Τεχνών εδώ και πολλά χρόνια, για κάποια είδη τους μάλιστα, όπως η μουσική, από τον 19ο κιόλας αιώνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών ιδρύθηκε το 1834 ως πενταετής ανώτερη σχολή, που έγινε Ανώτατη το 1930! Ελπίζουμε αυτές οι εξαγγελίες και οι εργασίες της διυπουργικής επιτροπής να μην αποσκοπούν στη δημιουργία εντυπώσεων σε μια προεκλογική περίοδο. Στο Σωματείο μας έχουμε διεξάγει επανειλημμένες συζητήσεις με τα μέλη μας για τα ζητήματα της Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης και πρωταγωνιστούμε στους αγώνες και τις διεκδικήσεις των μουσικών για τα ζητήματα της μουσικής Εκπαίδευσης στη Χώρα μας.
- Διεκδικούμετη δημιουργία ενός συστήματος Ανώτατης Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης, πανεπιστημιακού επιπέδου, Δημόσιο και Δωρεά που θα υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας. Το σύστημα της Ανώτατης Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης πρέπει να έχει Πανελλαδική δικτύωση και να εξασφαλίζει όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις λειτουργίας του με σύγχρονους όρους (υποδομές, εξοπλισμό και διδακτικό προσωπικό). Κατά συνέπεια η ίδρυση και λειτουργία του θα πρέπει να συνοδευτεί με την πρόβλεψη γενναίας χρηματοδότησης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Ακόμη θα πρέπει να υποστηρίζεται από ένα Δημόσιο και δωρεάν σύστημα Εκπαίδευσης, παράλληλο με το 12χρονο σχολείο, που θα ξεκινά από τα πρώτα παιδικά χρόνια. Μεταβατικά θα πρέπει να προβλεφθεί ένα ατομικό πρόγραμμα εξομοίωσης των σημερινών και παλιότερων αποφοίτων των Ωδείων με εκείνους των πανεπιστημιακών Μουσικών Σχολών μέσα από διαδικασίες που θα καθορίσει το Υπουργείο Παιδείας και το Πανεπιστήμιο.
Οι διεκδικήσεις για το επάγγελμά μας ανταποκρίνονται στις ανάγκες ανάπτυξης της Τέχνης και των δημιουργών της. Έχουμε ωστόσο την πρόθεση και είμαστε σε θέση να διατυπώσουμε στη συνέχεια πληρέστερη πρόταση, βασισμένη στις πολύτιμες γνώσεις και εμπειρία των μελών του Συλλόγου, ένα σημαντικό μέρος των οποίων διαθέτει υψηλή μουσική ειδίκευση. Είναι αυτοί οι συνάδελφοι που σύμφωνα με την εικόνα που έχει έρθει στο σωματείο μας δουλεύουν και αμείβονται με τους χειρότερους όρους στην μουσική εκπαίδευση ειδικά μέσα στο νέο πλαίσιο λειτουργίας Ωδείων και των δομών πολιτισμού.
Συνεχίζουμε για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, είμαστε αισιόδοξοι από τις μεγάλες κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος που κατέβασαν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο στο δρόμο για την υπεράσπιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και Υγείας, την υπεράσπιση του δικαιώματος των μικρών αγροτών να καλλιεργούν τη γη τους. Κορύφωση όλων αυτών αποτέλεσε η μεγάλη συμμετοχή στην Απεργία στις 28 Φλεβάρη, που εξέφρασε τη μεγάλη αγανάκτηση που κυριαρχεί σε πολλούς και την ανάγκη να γίνει κάτι απέναντι σε αυτό που ζούμε, απέναντι στην Κυβερνητική προσπάθεια να συγκαλυφθούν οι ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών.
Με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα συζητάμε και οργανώνουμε τη συμμετοχή μας στην Απεργία 17 Απρίλη αλλά και σε αυτήν την Εργατικής Πρωτομαγιάς που είναι μπροστά μας!
