Λίγες ημέρες έμειναν μέχρι τον μεγάλο απεργιακό σταθμό της 9ης Νοέμβρη. Είναι μια ημέρα που οι εργαζόμενοι, ο λαός της πόλης μας πρέπει να δώσουν την δική τους απάντηση στην αθλιότητα που ζούνε καθημερινά.
Απευθύνουμε πλατύ αγωνιστικό κάλεσμα στους εργαζόμενους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους επαγγελματοβιοτέχνες, μικρεμπόρους , τους βιοπαλαιστές αγρότες να δώσουν την δική τους απάντηση στην βαρβαρότητα που ζούμε με την μαζική τους συμμετοχή στην Πανελλαδική-Πανεργατική Απεργία 9 Νοέμβρη και στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10:00 το πρωί στην Κεντρική Πλατεία. Σήμερα έχουμε μόνο λόγους για να βγούμε στον δρόμο του αγώνα :
Απεργούμε για να ακουστεί δυνατά ένα «φτάνει πια», «δεν αντέχουμε άλλο». Έχουμε κουραστεί , έχουμε αγανακτήσει και δεν μπορούμε άλλο να «κόβουμε» από τα βασικά για να τα φέρουμε βόλτα. Ότι δεν αξίζει στη λαϊκή οικογένεια εν έτει 2022 να επιστρέφει από τα καταστήματα τροφίμων με το καλάθι αδειανό ή με «ένα ρύζι» και «ένα μακαρόνι» για να ξεγελάσει την πείνα του.
Απεργούμε για να πάψει να πηγαίνει «στο βρόντο» η οργή που δοκιμάζουμε κάθε μήνα, όταν μέσα σε μια βδομάδα ο μισθός έχει κάνει ήδη φτερά. Γιατί δεν ανεχόμαστε κάθε μήνα να «αναβάλλουμε» για τον επόμενο την ικανοποίηση βασικών αναγκών, από ιατρικές εξετάσεις μέχρι τις αναγκαίες ανάσες ψυχαγωγίας επειδή πάλι «ο μισθός τέλειωσε».
Γιατί δεν μπορεί η εργατική οικογένεια να δίνει έναν μισθό για το νοίκι, να είναι μόνιμα στριμωγμένη στα «σκοινιά» των πλειστηριασμών και των εκβιασμών για να μη χάσει το σπίτι της.
Γιατί αρκετά ανεχτήκαμε την ενεργειακή φτώχεια και μάλιστα σε συνθήκες που οι ενεργειακοί κολοσσοί θησαυρίζουν και ταυτόχρονα να διαφημίζουν την Ελλάδα – ενεργειακό κόμβο. Γιατί δεν μπορεί η λαϊκή οικογένεια να «μετράει» αν θα ανάψει το θερμοσίφωνο ή αν θα ψήσει το φαΐ στον φούρνο, κι αυτό να παρουσιάζεται σαν κάτι το «φυσιολογικό» τον 21ο αιώνα.
Απεργούμε γιατί απορρίπτουμε τη λογική «σου παίρνω 100 – σου επιστρέφω 10», στην οποία καλείται να συνηθίσει ο λαός, με την κυβέρνηση μάλιστα να απαιτεί και ευγνωμοσύνη για τα ψίχουλα.
Γιατί, ακόμα και τα επιδόματα «ανακούφισης» των πιο ακραίων αποτελεσμάτων αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είναι βγαλμένα από τον ιδρώτα των ίδιων των εργαζομένων και του λαού. Ακόμα και το τελευταίο σεντ των pass και των voucher είναι λεφτά των εργαζομένων, όπως και το τελευταίο ευρώ των επιδοτήσεων στους παρόχους της ηλεκτρικής ενέργειας φορτώνεται στον λαό
Γιατί δεν «βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι», όπως καλλιεργείται, με στόχο να μένουν καθηλωμένες οι απαιτήσεις. Γιατί τελικά στο «καζάνι» βράζει μόνο ο λαός, ενώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι μετράνε υπερκέρδη και οι μέτοχοί τους «υπερμερίσματα», καταγράφουν ιστορικά ρεκόρ κερδοφορίας, ειδικά όσοι δραστηριοποιούνται στην Ενέργεια, στα καύσιμα, στα τρόφιμα κ.α.
Απεργούμε γιατί αρκετά πλήρωσε ο λαός τους ανταγωνισμούς των μακελάρηδων – ληστών, των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Ρωσίας την εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμοκάπηλα σχέδιά τους. Να «γονατίζει» ο λαός προκειμένου να χρηματοδοτούνται οι ΝΑΤΟικές ανάγκες.
Απεργούμε γιατί ήρθε η ώρα ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι να δοκιμάσουμε τη δύναμή μας. Γιατί η απάντηση σε αυτήν τη βαρβαρότητα δεν μπορεί να περιμένει κι άλλο. Ήδη η πιο παραγωγική γενιά των εργαζομένων δεν έχει δει τίποτα άλλο στη ζωή της πέρα από απανωτές κρίσεις, έχει συσσωρεύσει τεράστια πείρα από το τι σημαίνει η αναμονή και η αναζήτηση «σωτήρα», έχει δοκιμάσει «κυβερνητικές» λύσεις αλλά και τις λογικές «να διώξουμε τον έναν “χαλίφη” για να έρθει ο επόμενος».
Γιατί η ίδια η πρόσφατη πείρα δείχνει πως ό,τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι, από ανάκληση απολύσεων μέχρι αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή ΣΣΕ, ήρθε μέσα από τη σύγκρουση με την εργοδοσία και όχι με τη «συγκατάβαση».
Απεργούμε γιατί η όποια θετική αλλαγή για τον λαό θα έρθει μέσα από την αλληλεγγύη, την οργάνωση, τη διεκδίκηση, το βάδισμα στον δρόμο της ανατροπής αυτής της πολιτικής. Αυτόν τον δρόμο δείχνουν οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, σε κάποιες χώρες για πρώτη φορά μεταπολεμικά και μάλιστα με τέτοια αντοχή και τέτοιες διεκδικήσεις.
Γιατί η 9η Νοέμβρη μπορεί να δείξει στην πράξη τη δύναμη των εργαζομένων. Μπορεί να αποτελέσει «σημείο στροφής», ώστε νέες δυνάμεις από τις γραμμές της εργατικής τάξης να το πάρουν απόφαση, να συσπειρωθούν και να ενταχθούν στο σωματείο, στη δράση.
Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στους νέους εργαζόμενους σε όλους τους κλάδους, τις νέες γυναίκες που ζουν σε μια διαρκή ανασφάλεια με αβέβαιο μέλλον και τους καλούμε τώρα να έρθουν σε επαφή με τα συνδικάτα, να μπουν στη μάχη.
Απευθύνουμε κάλεσμα στους βιοπαλαιστές αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ και μικρούς εμπόρους να πορευτούμε μαζί απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της ενεργειακής φτώχειας, της ακρίβειας, της πολιτικής που θεριεύει τα μονοπώλια.
Σήμερα η ελπίδα όλων βρίσκεται στον συλλογικό οργανωμένο αγώνα. Στον συντονισμό της πάλης μας. Τους καλούμε να να πάρουν θέση και να μπουν στον αγώνα, να μην χαθεί ούτε ώρα για την επιτυχία της Γενικής Απεργίας στις 9 Νοέμβρη. Να είναι μια μέρα που θα «παγώσει» η πόλη μας από την οργή και την αντίδρασή μας κι όχι εμείς από το κρύο. Κανείς για δουλειά. Κανένας μόνος του στη λαίλαπα που μας ετοιμάζουν, φέτος το χειμώνα κανένας παγωμένος, κανένας πεινασμένος , κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα, βάζουμε μπροστά της ανάγκες του λαού μας απέναντι στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις του. Σπάμε τον φόβο και βγαίνουμε μπροστά – κλιμακώνουμε την δράση μας – όλοι στην απεργία.
