Από τη Φωκίδα στο ΝΟΛ η Ασημένια Τσιγαρίδα


Tags |

Η Ασημένια Τσιγαρίδα μιλάει για την πορεία της στο πόλο και την παρθενική συμμετοχή της λαρισινής ομάδας στην Α1

Ξεκίνησε το πόλο στην Ιτέα Φωκίδος συμμετέχοντας στη Β’ Εθνική Γυναικών και στη συνέχεια στην Α2. Μπήκε στην Εθνική Νεανίδων το 2008 – 2009 με συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Το 2009 και 2010 ήταν μέλος της Βουλιαγμένης που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης Γυναικών, το Ευρωπαϊκό Κύπελλο SUPER CUP, το πρωτάθλημα γυναικών και την 3η θέση στο πρωτάθλημα Νέων Γυναικών. Οι σπουδές στη Κομοτηνή έφεραν τη μεταγραφή της στη Λαμία (Α2 κατηγορία) και μετά εδώ στη Λάρισα όπου από το 2014 έως τώρα, αγωνιζόταν στην Α2 κι φέτος παίζει ξανά  στην Α1 γυναικών. Ο λόγος για την Ασημένια Τσιγαρίδα, την Ελληνίδαφουνταριστή του ΝΟΛ, που δήλωσε τα εξής:

Για  το πως είδε το ΝΟΛ στα παιχνίδια του α’ γύρου τουπρωταθλήματος: Το πρώτο παιχνίδι με τη Γλυφάδα έγινε ντέρμπι όπου κανείς δε το πίστευε. Παλέψαμε δυνατά με ψυχή και με τις σωστές υποδείξεις του προπονητή μας Γιώργου Ευαγγελού σταθήκαμε επάξια απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα η οποία και δεν το περίμενε. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να γίνει η ανατροπή και να κερδίζαμε το παιχνίδι καθώς χάθηκαν πολλές ευκαιρίες στον παίκτη παραπάνω.

Για το δεύτερο παιχνίδι με το Νηρέα Χαλανδρίου πιστεύω ότι χάθηκε καθαρά από την άμυνα μας. Δεν παίξαμε όπως έπρεπε αμυντικά με αποτέλεσμα τα 15 γκολ να είναι πολλά. Από τα λάθη μας όμως μαθαίνουμε. Θα συνεχίσουμε να προπονούμαστε, να τα διορθώσουμε για να είμαστε έτοιμες να παλέψουμε την επόμενη φορά εκτός έδρας καθώς είναι μια ομάδα στο επίπεδο μας και πιστεύω ότι μπορούμε να την κερδίσουμε.

Τέλος για το παιχνίδι με αντίπαλο τη ΝΕΠ πιστεύω απλά ότι ήταν μια άσχημη ημέρα όπως μπορεί να συμβεί σε κάθε ομάδα. Εγώ σαν Ασημένια δεν πιστεύω ότι φταίει κανείς παρά μόνο εμείς. Ξεχνάμε το παιχνίδι αυτό και πάμε να συνεχίσουμε με ψυχή και θέληση γιατί έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τέτοιες άτυχες στιγμές.

Για το τι μπορεί να περιμένει ο φίλαθλος κόσμος της Λάρισας στο φετινό πρωτάθλημα της Α1: Θεωρώ πως όταν οι αγώνες γίνονται στην  έδρα μας θα πρέπει να έρχεται κόσμος να ενθαρρύνει την ομάδα γιατί αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία των παικτριών. Πρέπει να πιστεύουν σε εμάς και εμείς  με τη σειρά μας θα δώσουμε το καλύτερο μας εαυτό και ευελπιστώ ότι το αποτέλεσμα θα μας δικαιώσει.

Μετά από τόσα χρόνια στη Λάρισα, πως σχολιάζει τα βήματα προόδου της λαρισινής υδατοσφαίρισης: Τα βήματα της ομάδας μέσα σ΄ αυτά τα χρόνια  ήταν  αργά και σταθερά με αποτέλεσμα την άνοδό της στην Α1 κατηγορία. Με την κατάλληλη δουλειά, με θέληση για προπόνηση και με την αντιμετώπιση όλων των δυσκολιών που υπήρχαν, οι παίκτριες, οι προπονητές αλλά και η βοήθεια των κατάλληλων ανθρώπων έφεραν την εξέλιξη της ομάδας.

Για το πόσο εύκολη η δύσκολη θα είναι η υπόθεση – παραμονή φέτος: Δεν θέλω να δεχτώ ότι  υπάρχει στο μυαλό καμιάς συμπαίκτριας μου η πιθανότητα του υποβιβασμού γιατί πρέπει η ψυχολογία μας να είναι υψηλή. Φυσικά και είναι αρκετά δύσκολη η παραμονή της ομάδας στην Α1 αλλά είμαι θετική διότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια προπονητικά καθώς  υπάρχουν παίκτριες οι οποίες δεν  βρίσκονται καθημερινά μαζί μας στις προπονήσεις. Είναι μια ομάδα σχετικά νέα και πιστεύω πως έχει να δείξει  πολλά κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος καθώς είμαστε ακόμα στην αρχή. Τίποτα δεν έχει κριθεί … «πάνω απ’ όλα ψυχή και θέληση»’’  .

Έχοντας πλούσιο παρελθόν στο ελληνικό πόλο, τι την κάνει να συνεχίζει να θέλει (και) να είναι σε υψηλό επίπεδο: Όταν είσαι από παιδί μέσα στη πισίνα και έχεις μάθει να αγωνίζεσαι σ’ αυτό το άθλημα γιατί το αγαπάς πολύ δεν μπορείς να διανοηθείς να το σταματήσεις όσο το επιτρέπει η υγεία σου και οι συνθήκες εργασίας. Είναι ένα άθλημα δύσκολο, απαιτεί σκληρή προπόνηση, πειθαρχία, δυναμισμό κι αυτό μου κρατάει έντονο το ενδιαφέρον καθώς και το ότι συνεχίζεις πάντα να μαθαίνεις κάτι παραπάνω.  Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια η μητέρα μου, μου πρόσφερε υπέρμετρη βοήθεια και στήριξη σε όλα μου τα βήματα όπως και ο αδερφός μου Σπύρος Τσιγαρίδας ο οποίος αγωνίζεται ακόμη στο Ναυτικό Όμιλο Ιτέας και τους ευχαριστώ πολύ.