Η συζήτηση για τους δασικούς χάρτες έχει κορυφωθεί, με δύο κύρια στρατόπεδα να αντιμάχονται, από τη μία αυτό των υπέρμαχων της απόσυρσης τους και από την άλλη εκείνο της συνέχισης με παράλληλη τακτοποίηση των προβλημάτων που έχουν προκύψει.
Είναι, αληθές ότι έχουν προκύψει, όντως, αρκετά ζητήματα κάτι που είναι εύλογο και αναμενόμενο, αφού κατά το παρελθόν είχε υιοθετηθεί η τάση να κρύβονται τα σκουπίδια κάτω από το χαλί και αντί της επίλυσης των προβλημάτων να προκρίνεται διαχρονικά η μετάθεσή τους στο μέλλον υπηρετώντας τις πελατειακές σχέσεις των εκάστοτε διοικούντων.
Από την ανάρτηση των χαρτών, το κυριότερο θέμα που προκύπτει και το οποίο πρόκειται να δημιουργήσει, πραγματικά προβλήματα, είναι εκείνο του αποκλεισμού πολλών γεωργών και κτηνοτρόφων από το δικαίωμα σε ενισχύσεις, διότι οι εκμεταλλεύσεις τους εμφανίζονται, λανθασμένα, σε δασικές περιοχές, λόγω ελλιπούς επικοινωνίας και συνεργασίας των Υπηρεσιών και ασυμβατότητας των στοιχείων που διατέθηκαν από τους αρμόδιους οργανισμούς στο σύστημα που χρησιμοποιήθηκε για τη σύνταξη των χαρτών.
Οι εν λόγω περιπτώσεις πρέπει να διαχωριστούν από όλα τα υπόλοιπα και να αντιμετωπιστούν διακριτά και με ενιαίο και τον πλέον απλοποιημένο τρόπο και η διευθέτηση να γίνει από μια και μοναδική νομιμοποιητική αρχή.
Για την αντιμετώπιση, λοιπόν, του προβλήματος, προτείνουμε να ακολουθηθεί παρόμοια πρόταση με τις οικιστικές πυκνώσεις, και να γίνει κάτι αντίστοιχο και για τις αγροτικές εκτάσεις, σύμφωνα με τα παρακάτω :
Οι περιοχές θα πρέπει να χωρισθούν σε δύο κατηγορίες
1) Περιοχές όπου έχουμε μεγάλη συγκέντρωση γεωργικών χρήσεων
2) Περιοχές όπου έχουμε μεγάλη συγκέντρωση κτηνοτροφικών χρήσεων
Γεωργικές εκτάσεις
Οι εκτάσεις συνεχίζουν να ανήκουν στο δημόσιο, δεν αλλάζει ο χαρακτήρας τους και παραχωρούνται μόνο για γεωργική ή εναλλακτικά κτηνοτροφική χρήση, πράγμα το οποίο προβλέπεται και από το σύνταγμα. Η χρήση μπορεί να μεταβιβασθεί μόνο σε γεωργό ή κτηνοτρόφο.
Θα πρέπει να διατηρούν το 10% των αγρών με φυσική δενδρώδη και θαμνώδη βλάστηση ως φυτοφράκτες ή σε ακαλλιέργητα τμήματα των αγρών.
Να προβλέπεται τήρηση Κωδίκων Ορθής Γεωργικής πρακτικής, ανεξάρτητα από το εάν παίρνουν ή όχι επιδοτήσεις.
Εάν οι εκτάσεις αυτές εγκαταλειφθούν επιστρέφουν στη δασική χρήση τους.
Όταν οι κλίσεις των εδαφών είναι μεγάλες, είναι υποχρεωμένοι οι διαχειριστές των εκτάσεων να δημιουργήσουν πεζούλες – τοίχους με ξερολιθιές.
Θα πρέπει να γίνει σχέδιο διαχείρισης της φυσικής βλάστησης πριν από την παραχώρηση.
Οι εκτάσεις παραχωρούνται με τίμημα, εκτός από αυτές στις οποίες θα εγκατασταθεί μόνιμα βιολογική γεωργία.
Κτηνοτροφικές εκτάσεις
Οι εκτάσεις συνεχίζουν, επίσης, να ανήκουν στο δημόσιο, δεν αλλάζει ο χαρακτήρας τους, και παραχωρούνται μόνο για κτηνοτροφική χρήση. Η χρήση μπορεί να μεταβιβασθεί μόνο σε κτηνοτρόφο.
Θα πρέπει να γίνει σχέδιο διαχείρισης βοσκοτόπων πριν την παραχώρηση.
Η βόσκηση θα γίνεται σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης βοσκοτόπων.
Θα πρέπει να διατηρούν το 30% της έκτασης ως θαμνώδη ή δενδρώδη βλάστηση, όπου υφίσταται.
Οι εκτάσεις παραχωρούνται με τίμημα, εκτός από αυτές στις οποίες θα εγκατασταθεί μόνιμα βιολογική κτηνοτροφία.
Το τίμημα που θα καταβάλουν οι αγρότες θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για τη διαχείριση της φυσικής βλάστησης στις γεωργικές περιοχές και για τη διαχείριση των βοσκοτόπων για τις κτηνοτροφικές. Η διαχείριση της φυσικής βλάστησης και των βοσκοτόπων επιβλέπεται από τη δασική υπηρεσία σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία.
Για δε τις περιοχές διανομών και αναδασμών, να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου τη διαδικασία τακτοποίησης η Διεύθυνση Πολιτικής Γης της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Οι Δασικοί χάρτες πρέπει να επικυρωθούν το συντομότερο και η επίλυση όλων των θεμάτων που έχουν προκύψει να γίνει χωρίς κανένα πρόσθετο κόστος και καμία ταλαιπωρία, όταν δεν υπάρχει υπαιτιότητα του πολίτη. Πρέπει όμως να προχωρήσουμε, αγνοώντας τις κραυγές του παρελθόντος, που επιμένουν ακόμη να νοιάζονται μόνο για την εξυπηρέτηση ατομικών και συντεχνιακών συμφερόντων, βλάπτοντας το δημόσιο καλό.
Οι δασικοί χάρτες συνιστούν μια χρυσή ευκαιρία, να αποτελέσουν παράδειγμα πλήρους και αμετάκλητης απεμπλοκής από το παλιό καθεστώς. Και αυτό πρέπει να γίνει Τώρα, ειδάλλως, μάλλον, ποτέ!
Οικολογική Θεσσαλία