Το ζήτημα που προέκυψε από την έλλειψη του χημειοθεραπευτικού φαρμάκου 5-φθοριοουρακίλη (5-FU)) ενός ευρέως χορηγούμενου φαρμάκου σε διάφορες μορφές καρκίνου , δεν αποτελεί καινούριο φαινόμενο, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Έρχεται να προστεθεί στην καθημερινή αθλιότητα που βιώνουν οι ασθενείς και το προσωπικό στα συνεχώς υποχρηματοδοτούμενα και υποβθαμιζόμενα δημόσια νοσοκομεία. Το ότι συμβαίνει σε μια σειρά χημειοθεραπευτικά φάρμακα – και όχι μόνο- που η μη έγκαιρη χορήγηση τους μπορεί να στοιχίσει στην υποτροπή και επιδείνωση της κατάστασης του καρκινοπαθούς οφείλεται ακριβώς στο ότι το φάρμακο-εμπόρευμα υποτάσσεται στους νόμους της αγοράς. Δηλαδή το εάν είναι κερδοφόρο για την φαρμακοβιομηχανία ώστε να το παράγει. Έτσι και το συγκεκριμένο σκεύασμα το οποίο αποτελεί εδώ και δεκαετίες ένα από τα πολλά βασικά χημειοθεραπευτικά φάρμακα που χορηγείται σε διάφορους τύπους καρκίνου, πλέον δεν αποτελεί πηγή κέρδους για τις φαρμακοβιομηχανίες , είναι φθηνό, άρα ασύμφορο να το παράγουν σε επαρκείς ποσότητες, εκβιάζοντας στην ουσία για αυξήσεις στην τιμή, αφήνοντας όμως ακάλυπτους (με ότι αυτό συνεπάγεται) χιλιάδες ασθενείς με καρκίνο. Για αυτούς η υγεία των ασθενών είναι δευτερεύον ζήτημα. Και ακριβώς στην κατεύθυνση κατοχύρωσης των κερδών των φαρμακοβιομηχανιών και απέναντι στους εκβιασμούς τους περί απόσυρσης φαρμάκων, επιστρατεύτηκε πέρσι το καλοκαίρι από την κυβέρνηση της ΝΔ (όπως διαχρονικά έπραξαν όλες οι κυβερνήσεις ) και τον υπουργό εμπορίας της υγείας οι απαράδεκτοι εκβιασμοί προς το λαό, τους ασθενείς, βάζοντας το μαχαίρι στο λαιμό τους: Ή θα τα πληρώνετε πανάκριβα, ή δεν θα τα βρίσκετε, φορτώνοντας με τις νέες αυξήσεις τιμών νέα βάρη στις πλάτες των ασφαλισμένων που έχουν πληρώσει έτσι κι αλλιώς τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών.
Εδώ και τώρα, η κυβέρνηση να δώσει λύση ώστε άμεσα να προμηθευτεί το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας το αναγκαίο φάρμακο , όπως και όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Δεν μπορεί να παίζουν με τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. Πρόκειται ξεκάθαρα για εγκληματική πολιτική. Είναι η ίδια εγκληματική πολιτική που οδήγησε στα Τέμπη, που άφησε το λαό της Θεσσαλίας (και όχι μόνο) εκτεθειμένο στον «DANIEL», τον «Ιανό», τους σεισμούς, στην πανδημία. Διότι και στο ζήτημα του φαρμάκου αναδεικνύεται η κυνικότητα και η απανθρωπιά αυτού του συστήματος της εκμετάλλευσης, όπου όλα υποτάσσονται στο νόμο του κέρδους, που είναι αδιαπραγμάτευτος, ανεξάρτητα από την όποια πολιτική διαχείρισης( φιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική, γιαλαντζί αριστερή).
Συνεπώς το δίλημμα που έχει μπροστά του ο λαός είναι το εξής: Συμβιβασμός μ’ αυτή τη βαρβαρότητα της εμπορευματοποίησης και του κέρδους πάνω στην ανάγκη του λαού ή πάλη για την ανατροπή της; Δίλημμα που έγινε σύνθημα από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος στα Τέμπη: ” Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”.
Λάρισα 17/4/2025